De eerste keer

Buenas,

Ik hoor dat iedereen jaloers is op het weer hier, maar na een zomer in Nederland ben ik niks meer van warmte gewend. Natuurlijk vind ik het fijn, maar ik moet er gewoon (nog steeds) aan wennen. Daarom heb ik jullie het afgelopen weekend ook wat zon en warmte gestuurd! :)

Woensdag heb ik skypedates gehad in de McDonalds en kon ik mijn vorige verslagje plaatsen. Geen internet hebben valt nog steeds niet mee. Gelukkig ben ik altijd een half uurtje te vroeg op school en kan ik op school mail (en facebook) checken. Op school heb ik even met Nicole gekletst. Zij hoeft (bijna) niks te doen! En in de winter zijn er dalijk nog minder studenten dus dan hoef ik waarschijnlijk ook niet veel te doen. Ik ben erg benieuwd! Nicole gaat volgende week al (jammer genoeg) en ik ben haar vervanger. Zo zei ik of ik niet ook misschien haar appartement kon vervangen?! Dit ging helaas niet, maar ze wou wel een vrouw voor me mailen waarvan ze wist dat nog een appartement vrij was. Daarna heb ik haar gemaild en donderdag had ik al een afspraak! Hierdoor moest ik wel 1 lesje missen, maarja ik moest kiezen wat prioriteit had en op dit moment is dat een appartement dichter bij de stad vinden want ik vind de tramverbindng echt totaal niet fijn! Om 1 uur had ik een afspraak en om 12 uur ben ik van school weg gegaan, omdat ik de weg nog moest vinden. Omdat ik alleen de straatnaam had doorgekregen en niet het huisnummer, ben ik maar in een klein barretje in die straat gaan zitten. Gelukkig had ze me gevonden en kon ze me het appartement laten zien. Het was een hele aardige vrouw en het appartement was ook oke! Een gedeelde woonkamer, ruime keuken, badkamer en een kamertje met 2persoonsbed, een bureautje en een redelijke klerenkast! Ik kon heel goed met haar praten dus dat was ook wel een opluchting. Het appartement ligt 20 minuten lopen van de school en 10 minuten lopen van de Rambla (de straat met alle restaurantjes en cafetjes). Dat lijkt heel lang, maar iedereen doet alles lopend hier en mocht het regenen, gaan hier ook om de 5 minuten bussen naar de Rambla, dus dat is allemaal geen probleem! Ik heb gezegd dat ik het appartementje wil en ik kan zaterdag 1 oktober er al in! Ik krijg als roomies een Iers meisje en een Italiaanse jongen. Ben alleen benieuwd hoe ik ga ´verhuizen´ met mijn 3 koffers…

Vrijdag was mijn laatste dagje ´les´, want maandag begin ik dan echt met stage! Het begint al een beetje te kriebelen, want ben hartstikke bang dat de studenten beter Spaans spreken dan dat ik doe haha. Dus ik vind het niet zo heel erg dat het erg rustig is in de school, kan ik ten minste wennen. Vrijdagavond had ik een skypedate met papa en mama en daarna ben ik een film gaan kijken, want ’s avonds verveel ik me hier. Zaterdag heb ik geprobeerd uit te slapen, wat in Nederland me helaas veel beter afgaat. Vrijdagnacht heeft het namelijk geregend en ik lig op de bovenste verdieping, dus ik hoor de hele tijd de regen. Zaterdagmorgen leek het dan ook helemaal geen mooie dag, met veel wolken. Toen ben ik snel naar de Aldi gelopen op boodschappen te doen, maar toen ik uit de Aldi kwam, waren alle wolken alweer weg en was het alweer warm! Daarom ben ik maar alweer, net zoals donderdag en vrijdag hihi, naar het strand hier gegaan (niet fijn, allemaal keien en kiezels!) en heb ik lekker van de zon genoten.
Zondag heb ik de hele dag gepoetst. Gewassen, gestreken, stof gezogen etc. Nu doe ik dat doordeweeks ook wel al allemaal, maar zondag had ik de grote schoonmaak.

Maandag had ik mijn eerste stagedagje. Gelukkig was Nicole er nog en deden we samen de dagelijkse werkzaamheden. Dus gelukkig viel mijn eerste dagje nog wel mee! Alhoewel ik nog steeds hartstikke bang ben als de telefoon gaat of een student iets komt vragen… Na mijn eerste stagedagje had ik een ‘cita’ met mijn huisbaas over het nieuwe appartementje om het contract te ondertekenen.

Dinsdag was Diogo er om mij het eerste uur te ondersteunen tijdens mijn dagelijkse werkzaamheden, nadat deze klaar waren, ging hij weer naar huis. En zat ik daar alleen met Laura. Er was niks meer te doen. Dus heb ik Spaanse uitdrukkingen geleerd en vooral op Facebook gezeten. Totdat de telefoon ging! Ik was helemaal bang want Spanjaarden praten heel snel aan de telefoon. Gelukkig ging mijn eerste telefoontje redelijk goed. Ik verstond 1 woord en dat was gelijk het belangrijkste woord dus daar had ik geluk. Mijn andere 2 telefoontjes waren wat minder goed, want ik verstond er NIKS van! Gelukkig is Laura heel aardig en nam ze het van me over. Ze zeggen de hele tijd dat ik me geen zorgen moet maken en dat het binnenkort allemaal vanzelf gaat. Nou, daar hoop ik dan maar op dat binnenkort sneller is dan de normale Spaanse versie van “binnenkort”. Morgen ben ik volgens mij helemaal alleen, dus ben benieuwd wat dan weer voor avontuur wordt!!

Liefsss